کد مطلب:32757 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا بين آيه « فيضلّ اللَّه من يشاء و يهدي من يشاء » و آيه « انّ اللَّه لايغّير ما بقوم حتّي يغيروا ما بانفسهم » تناقضي وجود ندارد؟

در آيه اوّل ، خداوند مي فرمايد : خدا هر كه را بخواهد گمراه و هر كه را بخواهد هدايت مي كند ؛ براي اينكه ما به دست آوريم كساني را كه خدا مي خواهد گمراه كند چه كساني هستند ، بايد به اين آيه از همان سوره ابراهيم ، مراجعه كنيم كه مي فرمايد : « و يضل اللَّه الضالمين ؛ خدا ستمكاران را گمراه مي كند » . آيه 27 بر اين اساس آيه اوّل با آيه دوّم هيچ منافاتي نخواهد داشت ؛ زيرا مضمون آيه دوّم اين است كه : خدا نعمت هاي قومي را تغيير نمي دهد مگر آنكه آنان كارهاي خويش را تغيير دهند ، و اگر قومي راه ظلم و ستم پيش گيرند ، خداوند نعمت هدايت را از آنان خواهد گرفت و اين كيفر گناه آنان خواهد بود .
به ديگر سخن : مشيّت و خواست الهي ، بي حساب و بدون جهت نيست ؛ زيرا همه كارهاي او و از جمله « هدايت يا گمراه كردن او » برمبناي علم و حكمت اوست . به همين دليل ، در آيه نخست هدايت و ضلالت به مشيّت ، خداوند منسوب است و در آيات ديگر مانند آيه 27 ، سوره ابراهيم كساني كه مشمول اين مشيّت قرار مي گيرند ، تبيين شده اند .